خبرگزاری حوزه | حرم ائمه ی معصومین (علیهم السلام) قرن‌هاست که ملجأ و پناه شیعیان و مسلمانان جهان بوده است؛ اگرچه برای مؤمنین بسته بودن درب حرم اهل البیت علیهم السلام سخت و جانکاه است، اما گاهی زمانه و شرایط می طلبد که انسان دوری ظاهری از حریم حرم را تحمل نماید و این خود نشان دهنده ی فقه پویا و بصیرت حاکم جامع الشرایط است که همواره مطابق مصلحت و شرایط زمانه پیش رفته و احکام مخصوص به آن را صادر می کند.
بدون شک هیچ موضوعی نمی‌تواند بهانه ای برای هتک حرمت این حریم کبریایی باشد؛ لذا بر همگان لازم است تا با تأسی به امر رهبری معظم و مراجع عظام (دامت برکاتهم) که براساس مصلحت اندیشی و نجات جان انسان ارائه می گردد، پیشگام و همراه و هماهنگ مصالح بوده و در سایه ی صبر مؤمنانه به تکالیف شرعی و عقلی خویش عمل نماییم.
بر ما لازم است که همواره از تصمیمات قانونی، تخصصی و کارشناسانه تبعیت نموده و از ارائه ی هرگونه نظرات کج‌اندیشانه و شبهه افکنی‌های مغرضانه دوری جوییم.
روشن است که پشت سر گذاردن این ایام کرونایی تنها با محوریت عقل و منطق امکان پذیر خواهد بود و این اصل نباید مورد غفلت قرار گیرد.
نباید فراموش کرد که در زمان ائمه ی معصومین علیهم السلام نیز با پیش آمدن مقتضیاتی، آن بزرگواران حکم به احکام ثانویه می نمودند و از این طریق از جان انسان ها محافظت می نمودند.
به عنوان مثال در عصر امام رضا علیه السلام شهادت خود حضرت به پیشنهاد ایشان لازم بود مخفیانه اعلام گردد تا خطری متوجه شیعیان نگردد.
و حال می بینیم که بدخواهان و دشمنان میهن و انقلاب و اسلام کاسه ی داغتر از آش شده اند و در این شرایط با انجام اقدامات افراط گرایانه و به دور از عرف شریعت، ژست دفاع از دین گرفته اند.
این افراد باید بدانند که با این کار این بلا را به کارزاری اعتقادی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مبدل کرده‌اند و چهره دشمنی و نفاق خود را با این انقلاب و نظام آشکارتر نموده اند و نه تنها موجب دفاع از دین نشده اند بلکه ضربه ی سهمگینی به دین زده اند و بدانند در این آزمون بدترین امتحان را داده اند.
امام راحل در این زمینه اینگونه هشدار می دادند: امروز عده‌ای با ژست مآبی چنان تیشه به ریشه دین و انقلاب و نظام می‌زنند که گویی وظیفه‌ای غیر از این ندارند.
خطر تحجرگرایان و مقدس نمایان احمق در حوزه‌های علمیه کم نیست. طلاب عزیز لحظه‌ای از فکر این مارهای خوش خط و خال کوتاهی نکنند، اینها مروّج اسلام امریکایی‌اند و دشمن رسول الله.
استکبار وقتی که از نابودی مطلق روحانیت و حوزه‌ها مایوس شد، دو راه برای ضربه زدن انتخاب نمود؛ یکی راه ارعاب و زور و دیگری راه خدعه و نفوذ در قرن معاصر. وقتی حربه ارعاب و تهدید چندان کارگر نشد، راههای نفوذ تقویت گردید.
فراموش نکنیم که از جمله ادعاهای منافقان، اصلاح طلبی است. آنها خود را اصلاح طلب معرفی می کنند در حالی که مفسد واقعی هستند.
خداوند در قرآن می فرماید:
وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِی الأرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُون »و هنگامی که به آنها گفته شود در روی زمین فساد نکنید می گویند ما فقط اصلاح کنندگانیم، (بقره، آیه۱۱) منافقان هدف خود را اصلاحات بیان می کنند در حالی که اصلاحات آنها چیزی جز فساد و فحشا نیست.
و در ادامه، قرآن در پاسخ به این ادعا می فرماید: « أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَکنْ لا یشْعُرُون بدانید این ها همان مفسدانند و برنامه ای جز فساد ندارند ولی خودشان نمی فهمند. (بقره، آیه۱۲) و این گونه، قرآن پرده از ظاهر اصلاح طلبی آنها بر می دارد. منافقان آن قدر در راه نفاق اصرار و پا فشاری کرده اند و آنچنان با برنامه های زشت خود، خو گرفته اند که تدریجاً گمان می کنند این برنامه ها، مفید، سازنده و اصلاح طلبانه است در حالی که جز فساد چیز دیگری نیست.
از نشانه های دیگر منافقان که در آیه ۱۳ سوره بقره به آن اشاره شده این است که آنها خود را عاقل و هوشیار می دانند و مؤمنان را ساده لوح و خوش باور.
وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا کمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ کمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ» «هنگامی که به آنها گفته شود ایمان بیاورید، آنگونه که توده های مردم ایمان آوردند می گویند ما همچون این سفیهان ایمان بیاوریم؟
این گروه منافق، افراد پاکدل، حقیقت جو و حق طلبی که در برابر دعوت پیامبر و تعلیمات آسمانی اش سر تعظیم فرود آورده اند را به سفاهت متهم می کنند. البته خداوند در ادامه آیه واقعیت را این گونه بیان می کند: «أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَکنْ لا یعْلَمُون سفیهان واقعی (منافقان) هستند اما نمی دانند».
آری، در طول تاریخ کم نبودند عالمان بی بصیرت و منافقانی که یا از روی جهل یا عمد ضرورت های زمانه خود را نشناختند و با فتواهای ناسنجیده و تندروی ها و یا ندانم کاری ها تیشه به ریشه اسلام زدند و غرامت سنگینی را بر دوش مکتب اسلام قرار دادند. امثال خوارج.
فاطمه فرهادیان عضو گروه نویسندگی صریر وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان
نظر شما